December 2017. De nachten zijn lang en de temperatuur laag. Toch slapen er mensen op straat. Vandaag gaat de winterregeling in. Tijdens deze regeling zijn extra bedden in de nachtopvang beschikbaar en is de toegang tot de opvang sterk verruimd. Collega Petra gaat samen met veldwerkers Jaco, Evert en Marco op pad, om onder winterse omstandigheden kwetsbare mensen die buiten slapen, te ontmoeten.

Iedere avond gingen we bij hem langs. Verborgen in het struikgewas had hij zijn eigen domein ‘gebouwd’: twee tuinstoelen en daar om- en overheen karton. Door een openklappend gedeelte communiceerden we met hem. ‘Hoe gaat het, Tarik?’

‘Goed’, was altijd zijn antwoord. ‘Heb je het warm genoeg?’ ‘Ja hoor.’ Een handdruk bevestigde dit. ‘Je weet dat je naar de nachtopvang kunt, he?’ ‘Ja, maar dat wil ik niet.’

Na nog een kop koffie gegeven te hebben, gingen we dan weer door.

Het afgelopen anderhalf jaar sliep Tarik buiten, ook tijdens koude winterperiodes als de winterregeling van kracht was. Tarik stond te boek als ‘illegaal’ hoewel hij lange tijd wel een verblijfsvergunning had en een normaal gezinsleven. Door omstandigheden was deze vergunning niet verlengd en had Tarik geen rechten meer in Nederland. Hij had al verschillende pogingen ondernomen om weer een verblijfsvergunning te krijgen maar die waren tot zijn grote teleurstelling op niets uitgelopen.

Vanuit Ontmoeting besloten we Tarik te ondersteunen bij een laatste poging om een verblijfsvergunning aan te vragen. Tot zijn en onze vreugde was het deze keer wel succesvol. In november kreeg Tarik een verblijfsvergunning voor 5 jaar. Soli Deo Gloria!  ‘God is goed!’, riep Tarik uit. Nu kan hij weer gaan bouwen en hoeft hij niet meer buiten in de kou te slapen!

Ook Jaap was een vaste klant tijdens onze rondes. Jaap is een vriendelijke vijftiger en kan geweldig vertellen. Als tiener raakte hij al verslaafd, net als zijn vader van wie hij veel klappen kreeg. In 2008 werd Jaap dakloos door huurachterstand en verwaarlozing. Sindsdien zwierf hij rond. Hij gaf aan dat hij merkte dat het met het ouder worden moeilijker werd om zo te overleven. Hij begon er naar te verlangen om weer in een gewoon huis te wonen. Regelmatig gingen we bij hem langs en tijdens de winterregeling vaker. Even aan kloppen, kijken of alles goed ging. We wisten dat Jaap niet te bewegen was om naar de opvang te gaan.

Augustus 2017 was het zover. Jaap kreeg een appartementje in onze Thuishaven. Het was wennen na zoveel jaren op straat, maar wat was hij ook blij en wij met hem! Een eigen plekje was al zo bijzonder voor hem! Ook bij Jaap hoeven we niet meer langs tijdens de winterregeling!

In de zoektocht naar buitenslapers ontdek je dat mensen op de meest bizarre plekken slapen. Zo ontdekten we Erik bovenaan het talud van een snelweg in een slaapzak. Hij was niet makkelijk te vinden en zeker als het glad was, viel de klim naar boven niet mee. Erik had veel geld uitgegeven om voor zijn zieke vrouw in het buitenland te zorgen en zo kon hij de huur niet meer betalen en raakte dakloos. Iedere dag deed Erik vrijwilligerswerk op een plek waar hij ook kon douchen. Daar wist men niet van zijn omstandigheden. Zijn vrijwilligerswerk was niet te combineren met slapen in de nachtopvang. En zo leefde Erik ongeveer een jaar lang.

Volgende week betrekt Erik via Ontmoeting een woning! Wat fijn dat hij niet meer buiten hoeft te slapen! Om hem hoeven we ons tijdens de winterregeling geen zorgen meer te maken!