Een tijdje geleden was er een bezoeker die me aangaf meer over het christelijk geloof te willen weten. Toen ik hem vroeg wanneer deze nieuwsgierigheid ontstaan was, gaf hij aan dat dit kwam door zijn begeleidster. Haar respectvolle manier van omgaan met zijn problemen en waar zij altijd weer die toewijding vandaan haalde, had hem er nieuwsgierig naar gemaakt.
In de schijnbaar gewone ontmoetingen kan er zoveel moois gebeuren. Juist daar wordt het verschil gemaakt. Die onvoorwaardelijke betrokkenheid en toewijding is een houding die ‘Presentie’ genoemd wordt. Dat is niet alleen een ‘model’ voor de zorgverlening, maar ook voor pastoraat. Sterker nog…ik geloof niet dat pastoraal medewerkers het verschil maken in een organisatie. Het zijn de ontmoetingen, waar het verschil gemaakt wordt, of dat nu met een vrijwilliger, woonbegeleider of pastoraal werker is.
Daarom willen we als pastoraal team de komende jaren nog veel meer gaan inzetten op deze presentie bij medewerkers en vrijwilligers. Te vaak wordt pastoraat nog gezien als iets speciaals, wat alleen maar tot zijn recht komt in vroom gedrag. Maar dan is het gevaar altijd aanwezig, dat je er een soort dubbele moraal op na gaat houden. We zijn gewone mensen en onszelf laten zien aan de ander, inclusief het onvolmaakte, is misschien het mooiste dat we kunnen geven. Dan krijgt genade een lading, die heel direct met ons gewone leven te maken heeft. En mogen we ons dagelijks laten inspireren door het grote voorbeeld, dat Jezus ons gaf, zodat anderen nieuwsgierig worden.
Bastiaan van Soest, pastoraal medewerker